ریسندگی ایرجت(Air jet)

در سال 1982 شرکت ژاپنی موراتا اولین ماشین های ریسندگی ایرجت را با نام های MJS 801 و MJS 810 به بازار عرضه کرد. با پیشرفت تکنولوژی و تحولات عظیمی که در صنعت نساجی پدید آمد در دهه 80 ماشین ریسندگی ایرجت از نظر تکنیکی و اقتصادی موفقیت تجاری بزرگی محسوب می شد. ورود ماشین ایرجت به بازار سبب افزایش تولید و سرعت بخشیدن به آن شده و امروزه به صورت گسترده برای تولید نخ از این روش ریسندگی استفاده میشود.

کار با این دستگاه و کنترل آن بسیار راحت است. در مدل MVS 87که شرکت موراتا تولید کرده که در آن فتیله تغذیه پشت دستگاه تعبیه شده و برداشت نخ از جلو و پایین صورت می گیرد. پس از آن شرکت ریتر سوئیس ماشین های ایرجت خود را وارد صنعت نساجی کرد. ماشین های شرکت موراتا و ریتر از نظر عملکرد بسیار شبیه به هم دارند. در ماشین ریتر واحدهای تولیدی در دو طرف ماشین قرار گرفته و سبب صرفه جویی در فضا و بهینه سازی آن می شود. همچنین برداشت نخ برخلاف ماشین های شرکت موراتا که از پایین بود، از بالا انجام می شود. در حال حاضر شرکت Saurer سوئیس ماشین های ایرجت نسل جدید را با نام Autoairo تولید کرده که بهره وری و کارایی بالاتری داشته و هزینه تولید را پایین می آورند. واحدهای تولیدی در این ماشین های جدید مستقل، هوشمند و یکپارچه هستند.

اساس کار همه ماشین ریسندگی ایرجت، استفاده از جریان گردابی هوا برای اعمال تاب روی الیاف و تشکیل نخ است. در این دستگاه هوا با فشاری مشخص بر روی الیاف اعمال شده و ساختمان نخ را تشکیل میدهد.

در فرایند جت اسپینینگ، فتیله به دستگاه تغذیه می شود و پس از عبور رشته های الیاف بین غلتک های جلویی و اعمال کشش بر روی آن ها، نخ تولیدی مستقیما روی بوبین پیچیده خواهد شد.

ساختمان نخ ایرجت شامل یک بخش مرکزی (core of parallel fibers) است که الیاف در آن کاملا موازی و صاف بوده و یک بخش الیاف دورپیچ (wrapper fibers) که الیاف مرکزی را احاطه کرده و باعث ایجاد استحکام در نخ نهایی می شوند.

از این روش ریسندگی برای تولید انواع نخ های پلی استر، پنبه، ویسکوز و مخلوط استفاده میشود.

به طور خلاصه مراحل تولید نخ توسط ماشین ریسندگی ایرجت شامل 5 مرحله زیر است.

1-تغذیه فتیله به دستگاه ایرجت

2- اعمال کشش بر روی الیاف ورودی

3-جداسازی الیاف از غلطک ها توسط نازل

4-ایجاد تاب روی الیاف و تولید نخ

5-پیچش نخ بر روی بوبین

 

 

مزایای ریسندگی ایرجت:

1-استحکام بالای نخ‌های تولید شده

2-مدول خمشی زیاد نخ

3-سرعت بالای تولید

4-تولید نخ های کاربردی مطابق با مد روز

5-صرفه جویی در مصرف انرژی و فضا 

6-نیاز به نیروی کار کمتر

7-پزدهی کم و تولید نخ با ظاهر یکنواخت

8-تولید محصول مقاوم در برابر پرز شدن و ثبات سایشی بالا

 

معایب ریسندگی ایرجت:

1-عدم یکنواختی تاب در طول نخ تولید شده

2-دارای محدودیت در تولید نخ های ضخیم و نمره بالا

3- ساختار نخ تولیدی نسبت به سایر سیستم‌های ریسندگی فشرده‌تر و ضخیم‌تر است

4- برای تولید نخ هایی که درصد الیاف کوتاه زیادی دارند مناسب نیست

 

پست های مرتبط